-
1 ustać
глаг.• перервать• прекратить• прекратиться• прервать• прерывать• устоять* * *1) (urwać się, zakończyć się) прекратиться2) ustać (utrzymać się na nogach) устоятьzmęczyć się устать* * *usta|ćból \ustaćł боль прошла; deszcz \ustaćł дождь прекратился; kaszel \ustaćł кашель прошёл (унялся)%1, \ustaćnę, \ustaćnie, \ustaćł сов. прекратиться, пройти;
* * *I ustanę, ustanie, ustał сов.прекрати́ться, пройти́ból ustał — боль прошла́
deszcz ustał — дождь прекрати́лся
II ustoję, ustoi, ustój, ustał сов.kaszel ustał — ка́шель прошёл (уня́лся)
устоя́ть, вы́стоять -
2 ustawać
ustawać (ustaję) < ustać1> (ustanę) konflikt, kontakt enden, aufhören; wiatr, burza, złość sich legen; ból nachlassen;ustał deszcz der Regen hat aufgehört, es hat aufgehört zu regnen;nie ustawać andauern, nicht enden;nie ustawać w wysiłkach in seinen Bemühungen nicht nachlassen
См. также в других словарях:
nagle — «w sposób nieoczekiwany, zaskakujący; nieoczekiwanie, naraz, wtem, raptownie» Deszcz nagle ustał. Burza zaskoczyła ich nagle. Ruszyć nagle z miejsca. Poczuć nagle ból w nodze. ∆ Umrzeć nagle «umrzeć nieoczekiwanie, w stanie pozornego, zupełnego… … Słownik języka polskiego
ustawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, ustaję, ustaje, ustawaj {{/stl 8}}– ustać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, ustanę, ustanie, ustań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestawać istnieć, dziać się, trwać; kończyć się,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
